HUMAN RIGHTS FORUM October 2011

KALUNOS-LUNOS

Ito ang kalagayan ng mga Katutubo dito sa Pilipinas, ayon sa ulat ng United Nations Development Program (UNDP). Ayon sa ulat, di-matatawarang kahirapan at mga paglabag sa karapatang pantao ang dinaranas ng mga Indigenous Peoples (IPs) sa bansa.

Dahil nakatira sa mga pinakaliblib na lugar ng bansa, walang natatamasang batayang serbisyo ang mga IP. Ang kanilang mga problema at hinaing ay hindi napapaabot sa mga kinauukulan; kung umabot man, hanggang sa binging tenga lamang ito ng mga opisyal ng pamahalaan. Dagdag pa dito ang diskriminasyon at ang paglapastangan sa katutubong kultura.

Lubhang nakakabagabag ang ganitong kalagayan, lalo na kung iisiping 17-20 porsiyento ng populasyon ng bansa ay napapabilang sa tinatawag na Katutubong Pamayanan. Ibig sabihin, may tinatayang di-bababa ng 15 milyong Pilipino ang napagkakaitan ng tsansang makatamasa ng mga batayang karapatang pantao.

Ang Pilipinas ang isa sa mga bansang naunang magkaroon ng batas para sa mga IP. Pero 14 taon pagkalipas ng pagsasabatas
ng Indigenous Peoples Rights Act (RA 8371), halos walang substansyal na pagbabago sa kalagayan ng mga Katutubo. Kung tutuusin, mas nalugmok pa ang mga IPs sa kahirapan at kawalan ng kapangyarihan.

Hindi naman ito nakakapagtaka: ang mga lupaing ninuno ng mga Katutubo, na siyang pinagmumulan ng buhay at kabuhayan,
ay nilulusob ng mga mapanirang proyekto tulad ng malakihang pagmimina, at ang mga pagtutol ng mga pamayanan
ay sinasagot ng karahasan.

Sa harap ng mga ganitong pagmamalabis at pagyurak sa mga karapatang pantao ng ating mga Katutubo, hindi makitaan
ang pamahalaang Aquino ng mga kongkretong hakbang na nagpapakitang may simpatiya ito sa mga Katutubo. Nitong huling ulat ng pangulo sa bayan, wala itong sinabi tungkol sa mga plano ng gobyerno para sa kapakanan ng mga IPs. Kung ang State of the Nation Address (SONA) ang pagbabatayan, mukha ngang wala sa prayoridad ng pangulo ang pagpapabuti ng kalagayan ng ating mga Katutubo.

Ito ngayon ang hamon sa mga Pamayanang Katutubo: ang maipagtanggol ang kanilang mga karapatan sa kaunlaran, sa sariling pagpapasya, sa nakagawiang kalinangan, sa harap ng isang pamahalaang indiperente habang tumitindi ang panggigipit
ng mga korporasyon na gustong pagsamantalahan ang likas-yaman ng mga katutubong lupain.

In this issue: